Tapijt op de vloer, luidsprekers op standaard en overal gitaren. Hier wordt duidelijk muziek gemaakt. ‘Kijk, deze heb ik net binnen, mijn eerste mannengitaar’. Evert (35) trekt een olijfgroene Gibson Les Paul uit zijn gitaarrek. ‘Echt een heel vet geluid.’ Het is één van de ruim zestien gitaren die direct in het zicht vallen, de rest is opgeborgen in gitaartassen. Eerste conclusie: Evert is gitarist. Hij heeft van zijn hobby zijn werk kunnen maken en spendeert het grootste gedeelte van de dag in zijn studio. ‘Als ik iets anders was gaan doen, was het bij een hobby gebleven. Dan had ik hier de helft aan apparatuur staan en was het écht een mannenhol geweest.’

Denk de gitaren en bijbehorende apparatuur weg en er blijft, naast een bureau en een enkele stoel, weinig over in de zolderkamer. Nu het steeds makkelijker is om muziek thuis op te nemen en online te delen, hoeft Evert niet meer naar een studio om zijn gitaarpartijen in te spelen. ‘Alles gaat via de computer’, legt hij uit. ‘Heel handig, want ik hoef dan geen grote versterker open te zetten en kan dus – met de luidsprekers op laag volume – werken als de kinderen slapen. Hier ben ik vier dagen in de week te vinden, van negen tot vijf. Ik houd graag normale kantoortijden aan’, vertelt hij en hij grinnikt. Een dag in de week is papadag, ’s avonds staat hij regelmatig op het podium met artiesten als Tim Akkerman en Ilse de Lange. ‘Wist je trouwens dat zij ook zo van gitaren houdt? Is ze in de Verenigde Staten, en dan zie je een foto op Facebook voorbij komen van een gitaar. Kon ze het niet laten om die ook maar mee te nemen.’

Een echte favoriet heeft hij niet, dat ziet hij meer als iets voor hobbyisten. ‘Voor mij zijn het werkpaarden die elk een ander karakter hebben, daarom heb ik er zo veel. Daar moet ik wel bij zeggen dat ik de afgelopen periode bijna alle muziek op deze heb gemaakt’, zegt hij, terwijl hij een blauwe Van de Haar Telecaster laat zien. Afgaande op de vele slijtageplekken lijkt het instrument al een heel leven te hebben doorstaan. ‘Het komt vooral door de dunne laklaag, dat is goed voor de klank. Mocht het huis afbranden en ik kan één gitaar redden, dan is het waarschijnlijk deze. Nu speel ik echter vooral op een Fender Jaguar, die is echt geweldig voor effectenpedalen. Het klinkt misschien een beetje gek, maar je gaat een relatie aan met zo’n instrument. Je moet het leren kennen en dat kan alleen door er veel tijd mee door te brengen. Dan speel je dus veel minder op de andere gitaren.’

Evert pakt zijn Jaguar en begint te spelen. Terwijl hij een slagpartij opneemt met zijn gitaar, dansen zijn voeten over een pedalboard, een plank waarop zich zo’n vijftien effectenpedaaltjes bevinden. Knoppen worden gedraaid, effecten in- of uitgeschakeld en loops gecreëerd. Al snel vult de kamer zich met atmosferische gitaarmuziek die doet denken aan Pink Floyd. Maar Evert kan veel meer. Zijn veelzijdigheid is een van zijn verkooppunten. ‘Ik kan mijn sound heel makkelijk aanpassen. Wil je het net een beetje anders? Dan draai ik – bam, bam, bam – aan de knoppen en gaan we weer verder.’ Wijzend naar drie bijna identieke pedalen: ‘Dit zijn allemaal distortions, maar elke is net even anders. Allemaal verschillende smaakjes’. Op de wasmachine in de hoek ligt nog een berg gebruikte pedalen, wachtend om weer van stal gehaald te worden.