Uit de serie “Next-level hobbyism : Mancaves”, een co-productie met Thomas Kouveld.
Tekst: www.thomaskouveld.nl
“Een momentje, de tv moet scannen naar het signaal van de Nintendo”, zegt Anne terwijl hij geduldig zit te wachten met de rechthoekige controller in zijn handen. De grijze massa op het bolle tv-scherm verdwijnt, maar het scherm blijft zwart. Als een ingesleten gewoonte haalt Anne de game cartridge uit de spelcomputer en blaast in de onderkant. De magie van vroeger werkt nog steeds: het logo van Nintendo verschijnt in beeld.
Bovenstaande situatie is pure nostalgie voor gamers die opgroeiden in de jaren tachtig en negentig. Voor Anne is het nog steeds dagelijkse kost. “Dat gevoel van vroeger, toen je die spellen speelde, dat is toch heerlijk? Het draait voor mij allemaal om nostalgie. Elke dag is een trip down memory lane.” Intussen kiest hij een personage in de game Little Samson, een spel waar destijds weinig van gemaakt waren en mede daardoor nu relatief zeldzaam en dus kostbaar geworden is. Voor Anne is het een kunstwerk. “Moet je die graphics zien, de details en de sfeer”, zegt hij enthousiast en hij wijst naar de pixels op het scherm. “Ook de gameplay is geweldig.”
Beneden in de woonkamer staan de moderne games en actiefiguren, hier op zolder kan Anne zich vrij letterlijk onderdompelen in zijn liefde voor oude videospellen en spelcomputers. Nintendo, Sega, Atari, Commodore, overal tovert hij ze vandaan. Onder het schuine dak heeft hij een plekje gemaakt om zijn favoriete spellen te spelen, voorzien van een vloerkleed en zitzakken om het een beetje huiselijk te houden. Achter hem doemen vele andere legendarische games en actiefiguren op. “Daar staan mijn pronkstukken, zoals de boxed versies van Harvest Moon, Secret of Mana, Chrono Trigger, noem maar op. Ook mijn volledige Flippo-collectie heb ik hier bij de hand. Inclusief de gouden Flippo, dat was de laatste die ik nog nodig had om de verzameling compleet te maken”, vertelt hij. Een zwart doosje klapt open, met daarin het gouden schijfje als een eremedaille. “En als ik niet aan het gamen ben, draai ik graag LP’s. Ik hou enorm van James Brown en de muziek uit de film The Blues Brothers vind ik helemaal te gek.”
Dat zet hem aan het denken. De NES gaat uit en de PC gaat aan. Met een paar kliks opent hij DOSbox, een emulator om spellen van vroeger te spelen. De muis kan weer aan de kant, vanaf nu gaat alles weer via het toetsenbord. Door middel van een zelf-geprogrammeerde interface start hij de Blues Brothers game uit 1991. “Ik speel dit spel minstens een paar keer in het jaar, heerlijk. Die muziek alleen al”, zegt Anne terwijl de groovy 8-bit tonen uit zijn speakers schellen. Hij speelt routineus door het eerste level en vuurt het ene na het andere game-feitje af, van easter eggs tot bugs tot anecdotes over gamestudio’s.
En dit is nog maar een deel van Anne’s verzameling. Hij verzamelt namelijk ‘boxed’ PC spellen. Die zitten dus niet in een dvd-hoesje, maar in een doos, zoals vroeger gebruikelijk was. “Ik kocht mijn eerste boxed game twaalf jaar geleden op de vrijmarkt tijdens Koninginnedag. Het was Day of the Tentacle.” Hij raakte gefascineerd door de prachtige covers op de dozen, de meegeleverde boekjes, kaarten en zelfs een videoband, die de speler het verhaal al in trekken, nog voordat het spel begint. En vanaf dan gaat het hard. Gesteund door zijn vrouw, zelf fan van de Assassin’s Creed-serie, blijft de verzameling groeien. Momenteel staat de teller op zo’n achttienhonderd spellen. “Het gaat nu harder dan ooit. Mensen die van hun eigen verzameling af willen, geven hem liever aan mij dan dat ze het weggooien. Dan krijgt het nog een plekje.”
Het duurde even voordat Anne zich realiseert dat zijn verzameling inmiddels de grootste ter wereld is. “Op een gegeven moment zag ik een foto van een boxed games-verzameling die viral ging. Mijn mond viel er van open. Rijen met games in stellingkasten, ik was blown away. Totdat ik mijn eigen verzameling eens ging tellen, dat had ik nog nooit gedaan. Toen bleek mijn verzameling ruim twee keer zo groot te zijn”, vertelt hij trots. Begrijpelijk maar helaas staat zijn verzameling niet thuis. Die wordt tentoongesteld in het Bonami Games & Computer Museum in Zwolle.